ساعت 6 صبح بیدار شدم. کماکان بدون هیچ تلاش، تصمیم و آلارمی صبح زود بیدار می شم. نون تست رو توی اندکی کره محلی برشته کردم؛ ارده و شیره رو مالیدم روش؛ قهوه م رو رقیق کردم و صبحانه خوردم.
به پوست و موهام رسیدگی کردم. و دلم خواست قبل از آغاز کارهام، چند کلمه ای بنویسم.
هفته پیش یکی از شگفت انگیزترین جلسات درمانم رو گذروندم. بارها و بیماری هایی رو زمین گذاشتم. احساس سبکبالی داشتم. انرژی های گیر افتاده ی روانم آزاد شدند. قلبم می درخشید. مبهوت بودم و مشتاق.
حالی والا داشتم؛ ترکیبی از زیبایی و وهم!
کارورزی هارو می گذرونیم. کارهای پایان نامه کمی عقب افتاده اما پر کردن فرم ها و کارهای اداری خسته کننده ش تقریبا خوب پیش رفته...
روز 15 ام هست که شکر نخوردم. جز کمی شیره، خرما و دسر شیری بدون شکر کاله... اما هفته آینده می خوام شیرینی عید بپزم. هنوز تصمیم نگرفتم با شکر باشه یا استویا اما می دونم کره ای هست؛ سرشار از کره و وانیل. یعنی وقتی تکه ای ترد با عطر وانیل و کره رو می ذارم دهانم و قهوه رو می نوشم، می خوام لطافت و طعم کره با تلخی قهوه و شگفتی وانیل، از زمین جدام کنه :)
بعد از اتمام خانه تکانی چند هفته پیش، هفته ای 2،3 بار به خونه رسیدگی می کنم و از زندگی میان برق و تمیزی لذت می برم. چند کار کوچک مونده که همسر باید انجام بده...
فیلم کاناپه رو دیدم و آخ :(((
مشتاق این روزهای آخر سالم. می خوام اسفند رو ببلعم:)
من سال سنگینی رو شروع کردم. پر از فشار و چالش... با خستگی و فرسودگی ادامه ش دادم. با فحش به زمین و زمان، از جا برخاستم :) و حالا دارم سبکبال و رقصان و آرام تمامش می کنم... از بهمن افتادیم روی غلتک... شادی های کوچک و گشایش های شگفت، روانه شدند به زندگیمون. شاکر و قدردانم.
برای سال نو، ابروهام رو بر میدارم و رنگ می کنم. موهام رو چتری می زنم. و همین :)
کلی محصولات مراقبت پوست و مو سفارش دادم. هنوز نرسیدن اما می دونم که تک تکشون عالی هستند...
برای مشاوره مهاجرت به کشوری عجیب، وقت گرفتم که می گم ازش و واسه ش هیجان زده م...
اگر اینجارو می خوندید:
معنای شرافت برای شما چیه؟
سال رو با چه حالی آغازیدید و چطور در حال پایان دادنش هستید؟
