مهر پرمهر متفاوت
کل دیروز نتونستم دست به قلم بشم..یعنی همینطور نشستمو پاشدم..نوشتن واسم غریب شده بود،چون با وجودیکه من همیشه برای خودم می نویسم،تصور خوندن نوشته هام توسط بقیه هیجان زده م می کرد...
من عاشق نوشتن روی کاغذم،اول با خودکار می نویسم بعد وارد وبلاگ می کنم 😊
اصلا نمیدونم چی میخوام بگم،اما دلم هوای نوشتن داره،پس هرچه پیش آید خوش آید...
راستش من توی برهه ی جدیدی از زندگیم به سر میبرم..
از جایی که الآن ایستادم بسی خوشحالم با تماام کاستی هاش..
صبح ها با کلی شوق به خاطر برنامه هام چشمامو به روی قشنگی های دنیام باز میکنم و هرروز وقتی بیش از قبل،از فکرنظربقیه و حس مخرب ایده آل گراییم دور میشم،به همون نسبت شادترو پرانگبزه تر میشم...
من برای ساختن دنیای منحصربه فرد سایه آماده م و این سایه رو با تماام عیبها و نقص هاش بیشتر از تمام سایه های عمرم دوست دارم...
اینجایی که هستمو عاشقم ... شادی بی دلیل و رهایی از دنیای بیرون سر به راهو آرومم کرده...
جذابیت مسیرو دنیام برای خودم باعث شده چشمام برق بزنه و تک تک سلولهام از سرجاشون پاشن و پایکوبی کنن...
از مسیری که به این نقطه رسیدم و هدفهام خواهم گفت...
امسال مهر جدیدی واسم رقم خورد..می خوام نفس بکشم هوای پاییزی رو که بعد از سالها باهام مهربون شده و دل داده به دلم...
(پاییز ای مه نارنجی،،تو برایم رنگ آغاز جوانی..پایان هیجانهای بکرو یواشکی های نابی....
تو برایم تندوتیزو همانقدر نرمونازکی...
تو نگهدار اولین بوسه،تو امانت دار خاطراتی که می خواهم بیایندو نمی آیند....
تو آرزوهای برآورده شده و درراه مانده ای....
جادوی تو جادوی اوست...اینها همه خود اوست...
پاییز ای مه نارنجی تو برایم خود اویی....
سایه...
