حصار نکش با هیچی دورت!!
در یک سکوت و سکونِ معنوی پیچیدم و می پیچم و می تابم.. در حرکتی آهسته و باقرار میرقصم...
و همه چیز و هر چیز از یک انتخاب،، از یک تصمیم آغاز میشه...
اونجایی که هیچ چیز رو واسه خودت محدودیت و حصار نمیکنی؛ نه خانواده ت رو، نه والدین ناجورت رو، نه بی عدالتی ها رو، نه ایده آل گرایی ها رو، نه هیچ عدد و رقمِ سن و نمره و حساب بانکی رو، نه شوهر فلانت رو، نه رابطه های داغونت رو، نه غمُ رنجُ و بی کسی هات رو، نه چهارچوبُ تعریف ها رو، نه نقص رو و نه فلانها رو... !!
فقط نگاهشون میکنی.. پیام هاشون رو میگیری.. حرفی که واسه ت دارند رو میشنوی.. با بند بند جسم و روحت درکشون میکنی(هضمشون میکنی؛ جذب و دفع)!
و بعد نمی ترسی و تبدیلشون میکنی با هر خلقی که مال تو و شکل تو و برای توئه... خلقی که شعورش هستی! اصل و اصیل و طبیعی.. نه فیک و مصنوعی و پرادا !!
لحظاتت پر از شوق و اشتیاق و گشایش و باور به خودت!
زنده باد اون لحظه ی عزیز انتخاب .